Oprawa kominka
 |
| Oprawa kominka |
Na pierwszy ogień
Jednym z najczęstszych sposobów obudowania kominka jest obłożenie go płytą gipsowo-kartonową o podwyższonej odporności ogniowej. Montuje się ją na metalowym stelażu.
Portal w nowoczesnej wersji - z płaskich kafli w modnej, również płaskiej, obudowie
i z reguły są to płyty o grubości 12 mm. Jej niewątpliwymi zaletami jest niska cena, łatwość montażu oraz możliwość nadawania jej nawet bardzo wyszukanych kształtów
W przypadku stosowania płyt gipsowo-kartonowych konieczna jest także izolacja z wełny mineralnej z warstwą folii aluminiowej. Połączenia płyt szpachluje się. Innym rodzajem płyt używanych na obudowy kominków są płyty krzemianowo-wapniowe, mające także właściwości izolacyjne. Zawdzięczają to większej niż wełna mineralna wytrzymałości i bardzo dobrej odporności na wysoką temperaturę. Nie potrzebują rusztu - są konstrukcją samonośną, ale właśnie z tego powodu przed montażystami stawiają większe wymagania. Potrzeba naprawdę sporych umiejętności, by wykonana z nich konstrukcja była solidna i trwała. Ponieważ płyty takie są również trudniejsze w obróbce niż płyty gipsowo-kartonowe, stosuje się je głównie do prostych form.
Obudowę kominka można zrobić również z bloczków z betonu komórkowego zaizolowanych wełną mineralną.
Spośród blach na obudowę najczęściej wybierana jest ta lekko błyszcząca i w stalowym kolorze.
Ceglana konstrukcja ma kształt podporządkowany stylistyce wkładu.
Tradycyjny kształt kominka z okapem podkreślają tradycyjne materiały - cegła i drewno.
Płyta gipsowo-kartonowa i blacha to dobre materiały na obłe budowy - są plastyczne i łatwe w obróbce.
Obudowa zrobiona z płyt g-k daje dużą swobodę - wystarczy ją pomalować farbą, by stała się nowa i czysta.